Zuppa Inglese

Nog steeds ben ik in de ban van zoete lekkernijen. Dit keer niet uit de Verenigde Staten, maar iets dichter bij huis: Italië. Mijn moeder kwam laatst thuis met een fles fel rode likeur en zocht daar een recept bij. Het was iets met Engelse soep, zei ze. Ik keek haar vragend aan, en begon een zoektocht op het Internet. Pas weken later viel bij mij het kwartje toen ik het simpelste kookboek dat ik heb uit de kast trok, het Blue Band basiskookboek, en bij toeval onderaan in de inhoudsopgave een vereenvoudigd recept van Zuppa Inglese zag staan. Tja... Engelse soep... Hieronder volgt het Italiaanse recept.

Zuppa Inglese lijkt nog het meest op een Engelse trifle. De Britten gaan er dan ook prat op dat dit gerecht een Engelse oorsprong heeft en dat de populariteit van de Engelse puddings in de Napoleontische tijd tot ver in Toscane reikte. De koks van de Italiaanse aristocraten zouden zich laten inspireren door de Angelsaksische kookkunsten... Maar goed dat ze het dan bij deze trifle hebben gelaten en de fish & chips en haggis aan de andere kant van de plas hebben laten liggen.

Zelf ken ik Zuppa Inglese vooral als een heerlijke ijssmaak die me doet denken aan mijn vakanties in Italië. Hoewel Zuppa Inglese een Toscaans gerecht is, heeft ook de beste ijssalon van Rome, San Crispino, deze smaak in haar assortiment. Iets dichter bij huis wordt ook heerlijk Zuppa Inglese ijs gemaakt: De IJsfabriek in de Amsterdamse Jordaan mag hier niet ongenoemd blijven!

Zuppa Inglese

50 gram witte basterdsuiker

75 gram bloem

6 eidooiers

1 liter volle melk

75 gram gesmolten extra pure chocolade, in stukjes

200 gram savoiardi (lange vingers)

200 ml Alchermes likeur

Schaal of puddingvorm van ca 20 cm

Mix de eierdooiers met de bloem en de suiker. Giet de massa in een sauspan en zet deze op een laag vuur. Voeg de geleidelijk de koude melk toe en meng goed dooreen. Breng het mengsel langzaam aan de kook en laat deze rustig indikken.

Breek de lange vingers doormidden en drenk ze in de likeur. Bedek de schaal hiermee en giet de helft van de ingedikte crème eroverheen. Bedek de crème met in de likeur gedrenkte lange vingers. Voeg aan de rest van de crème de in stukjes gehakte chocolade toe en giet dit in de vorm. Bedenk nu het geheel weer met de langevingers en likeur. Giet naar smaak de overgebleven likeur eroverheen.

Laat de Zuppa Inglese 1 dag in de koelkast rusten. Stort de vorm op een groot bord en serveer met een beetje slagroom of zure room.

Home made Pop Tarts

Er is nog iets, behalve die eerder genoemde goudgele cheesecake, wat Amerika zo'n heerlijk vakantieland maakt. Pop Tarts. Dit zijn een soort harde koekdingen met een chemische smaakstofvulling en fluroiserende spikkels erop. Ja, daarvan loopt het water je echt in de mond, nietwaar? Het beste eraan is dat je ze in de broodrooster doet en ze dan veranderen in een heerlijk fruitig warm en koekig taarthapje. En nog beter is dat je ze in de grote Amerikaanse supermarkten in alle kleuren van de regenboog vindt, met smaken als Cookies 'n Creme, Hot Fudge Sundae, Frosted Brown Sugar Cinnamon, Strawberry Milkshake en French Toast. Helaas is deze traktatie niet in Nederland verkrijgbaar. Onlangs kwam ik ze tegen bij een Expat afzetter op de Leidsestraat, voor het luttele bedrag van 7 euro (in Amerika kosten ze ongeveer 2,5 dollar). Dan maar zelf aan de slag! Dit recept is een variatie op verschillende Amerikaanse recepten die ik op Internet vond. Wellicht zal ik nog wat sleutelen aan de hoeveelheden van de ingrediënten, die ik voor dit recept heb moeten omrekenen. Voor enkele instructieve fotos verwijs ik naar Veganyumyum.

16 stuks

550 gram bloem
1 ei
400 gram Vegetable Shortening
1 theelepel azijn

25 gram suiker
130 ml koud water
1 zakje bakpoeder (ca 8 gram)

Voor de vulling:

500 gram bosbessen of ander fruit

100 ml water

25 gram maïzena

40 gram suiker

Glazuur (optioneel):

800 gram poedersuiker
1 zakje vanillesuiker
60 ml melk

Mix de bloem en Shortening en voeg daaraan langzaam de suiker, bakpoeder, ei, azijn en water toe. Kneed het deeg met de hand tot een grote bal. Pak deze in in plasticfolie en laat gedurende 30 minuten het deeg in de koelkast rusten.

Intussen maak je de vulling:

Maak de bosbessen schoon. Breng in een sauspan het water aan de kook, voeg de bessen toe en breng opnieuw aan de kook. Meng de maizena intussen met wat koud water tot een papje. Roer het met de suiker door de bosbessen. Laat de saus even indikken en haal de pan van het vuur.

Verdeel het deeg in vieren, zodat de porties waarmee je niet bezig bent nog even in de koelkast kunnen blijven. Rol het eerste kwart van het deeg uit op een met bloem bestrooide ondergrond. Snij rechthoekige vlakken uit het deeg, of gebruik een rechthoekige doos als vorm. Verspreid de saus over de helft van de rechthoeken en laat hierbij een rand over van ongeveer twee centimeter. Bedek iedere met saus besmeerde rechthoek met een ander stuk deeg. Maak de zijkanten vast met een vork.

Bak de Pop Tarts 12 tot 15 minuten op 175 graden, tot het deeg goudbruin is. Maak ondertussen het glazuur door melk met poedersuiker en vanillesuiker tot een romige massa te roeren. Breng het glazuur aan op de afgekoelde koekjes. Eventueel bestrooien met cakeversiering.

Clafoutis

Mijn voorliefde voor clafoutis ontstond ergens eind jaren tachtig, in de wijdse achtertuin van een romantisch Frans huis met witte luiken. De schommel in de tuin hing aan een grote oude kersenboom, die was overladen met zware dieprode kersen. Mijn aandacht voor de schommel verdween bij het proeven van het rijpe fruit. Met zoveel kersen ligt één recept voor de hand: Clafoutis. Het is sinds dien altijd een van mijn favorieten geweest, en toen ik erachter kwam hoe simpel het was de taart te maken, heb ik hem mijn gasten regelmatig voorgezet.

Hoewel ik door mijn eigen romantische herinneringen het liefst traditionele clafoutis limousin met kersen maak, is dit een recept dat zich bij uitstek leent voor talloze variaties. Denk bijvoorbeeld aan abrikozen of bosbessen. Ook lekker is de hartige clafoutis, waarvan het recept hieronder staat. Ook hier geldt weer dat eindeloze variaties mogelijk zijn. Wat ik ook een groot voordeel vind van deze taart, is de afwezigheid van boter, wat het een lichte, calorie-arme taart maakt. Zelfs de grootste lekkerbekken als ik moeten immers af en toe aan de lijn denken...

Clafous limousin

500 g kersen (vers ontpit of uitgelekt uit pot)
2 1/2 dl melk of karnemelk
75 g bloem
3 eieren
75 g suiker
1 zakje vanillesuiker
Een snufje zout

poedersuiker om te garneren

boter om in te vetten


Warm de oven voor op 190 °C, vet de quichevorm (ca 24 cm) in met boter. Verdeel de kersen over de bodem van de vorm Kersen over bodem van taartvorm verdelen. Klop in een kom de melk, bloem, eieren, suiker, vanillesuiker en zout tot een luchtig beslag en schenk dit over de kersen in de schaal. Bak de taart 40 a 45 minuten in het midden van de oven. Serveer de taart warm met poedersuiker.


Hartige Clafoutis

Vulling:

3 gegrilde paprika's, in reepjes (uit een pot)
150 g haricots verts, gehalveerd
1 rode ui, in dunne reepjes
1 teentje knoflook, geperst
2 theelepels gedroogde Provençaalse kruiden
1 eetlepel olijfolie
75 g zwarte olijven gehalveerd
125 g zachte geitenkaas, in stukjes

Beslag:

3 eieren
125 g bloem
250 ml melk

Verwarm de oven voor op 175 °C. Kook de haricots verts in 3 min. beetgaar. Fruit in een koekenpan ui, knoflook en Provençaalse kruiden. Paprika, haricots verts en olijven door ui scheppen. Klop de eieren, bloem en melk tot een schuimig beslag. Dun laagje beslag in quichevorm schenken en in midden van oven in ca. 10 min. laten stollen. Neem de vorm uit de oven en verdeel het groentemengsel en de geitenkaas over de deegbodem schenk de rest van het beslag eroverheen. Bak de taart 40-45 min.

Say Cheese!

Heerlijk! Cheesecake! Het is alweer een paar maanden terug dat ik bij een Starbucks in Washington voor het laatst een heerlijk romig stuk van deze Amerikaanse klassieker voorgeschoteld kreeg. In de VS begrijpen ze wat lekkere taart en cake is. Er zijn genoeg Starbucks achtige koffietentjes, en zelfs bij boekwinkel Borders staat een vitrine met aanlokkelijke goudgele punten cheesecake en dikke plakken geglazuurde carrot cake. Na in Amerika het kunstje te hebben afgekeken, ben ik thuis aan de slag gegaan om zelf de perfecte cheese cake te maken. Ik moest wat sleutelen aan het recept, want roomkaas, slagroom en boter zijn mij wat te vet. En een bodem van bastognekoeken was toch iets te overheersend. Uiteindelijk kwam ik tot een goed compromis.

Cheesecake

1 pak Country Cookies (AH)
200 gram zachte boter
200 gram basterdsuiker
2 1/2 zakje vanillesuiker,
4 eieren
1 afgestreken eetlepel bakpoeder,
100 gram custard,
800 gram magere kwark
1 eetlepel citroensap

Verwarm oven voor op 170 graden. Bekleed de onderkant van de springvorm met bakpapier en vet de randen in met boter.

Smelt 50 gram van de boter. Doe de koekjes in een zak en sla ze met een deegroller fijn. Meng de boter met de koekjes en druk deze aan op de bodem van de springvorm. Zet de vorm met de bodem in de koelkast.

Roer de rest van de boter in kom romig en vermeng met suiker. Klop een voor een de eieren erdoor en voeg daarna de overige ingrediënten toe. Stort massa op koekbodem. Bak de taart in 40 minuten in midden van oven goudbruin.

Laat de taart in de oven met de deur open afkoelen en zet deze daarna minstens 3 uur in koelkast.

Wat ik als topping zal kiezen weet ik nog niet, fruit ziet er wel heerlijk uit!

Hartige cake

Ergens in Normandië woont de goeroe van de cake. De Franse TV-kok Sophie Dudemaine heeft naar verluid de Franse jongeren massaal aan het bakken gekregen. Ik was natuurlijk direct nieuwsgierig naar deze Française en haar cakes en ben eens wat gaan grasduinen op het Internet.

Sophie volgde een koksopleiding bij verschillende beroemde Franse chefs, waarna ze zich toe legde op het bakken van zoete en hartige cakes, die ze verkocht in luxe winkels en op Parijse markten langs de Seine. Haar recepten bundelde ze in haar eerste boek 'Les cakes de Sophie' dat in Frankrijk zeer goed werd ontvangen; in 15 dagen tijd waren er al een miljoen exemplaren verkocht! Hierop volgden nog meer boeken, een column in een groot Frans lifestylemagazine, een kookrubriek tv, meer dan 250 artikelen in verschillende tijdschriften en een eigen luxe culinaire productenlijn. Om haar commerciële succes nog meer uit te buiten, geeft ze daarnaast sinds 2003 cursussen in haar 'Maison de Sophie'

Al vijf jaar lang is Sophie een begrip in de Franse keuken en afgelopen jaar reikt haar succes ook over de grens. Haar boeken worden vertaald en ook in het buitenland met lof ontvangen.

Na dit alles te hebben gelezen en watertandend naar de prachtige foto's op haar website te hebben gekeken besloot ik gisteravond zelf aan de slag te gaan. Haar boek heb ik niet, haar artikelen heb ik nooit gelezen, en ik heb haar ook nooit op tv gezien, maar dat weerhield me niet zelf met haar goede ideeën aan de haal te gaan. Hieruit kwam het volgende recept voort:

Hartige cake met geitenkaas, tomaat en parmaham

3 eieren

150 gr bloem

1 zakje bakpoeder (ca 8 gr)

125 ml melk

100 ml olijfolie

5 kleine roma tomaten

180 gram zachte geitenkaas

100 gram parmaham

1 eetlepel bruchettakruiden

Verwarm de oven voor op 180 graden. Mix de eieren, bloem, bakpoeder, melk en olijfolie tot een glad deeg. Verwijder de pitjes uit de tomaten en snijd ze in kleine stukjes. Snij ook de parmaham en geitenkaas in stukjes en voeg dit alles met de kruiden toe aan het deeg. Roer alles vluchtig door elkaar en schep het deeg in een cakevorm of springvorm. Bak de cake 45 minuten op 180 graden en serveer de cake iets afgekoeld met een lekkere salade van tomaat en rucola.

Weer bananen!

Een paar weken geleden had ik een heerlijke lunch met twee vriendinnen. Een van hen had een werkelijk goddelijke bananentaart gemaakt, met een dikke laag glazuur. Ze gaf me het recept uit een Engels kookboek. Omdat ik de ounces, cups en teaspoons moest omrekenen ben ik wat gaan zoeken op internet en kwam ik bij Exclusively Food een soort gelijk recept tegen met een foto die me deed watertanden....



Afgelopen zondag was het zover en trachtte ik zelf ook deze heerlijke taart op tafel te zetten. Omdat ik zo nodig mijn nieuwe siliconen tulbandvorm wilde gebruiken, lukte de taart toch iets minder goed dan ik ervan verwachtte... Volgende keer dus gewoon in de springvorm!

125 gram gesmolten boter
300 gram suiker
3 rijpe bananen, geprakt
1 theelepel vanille essence
2 grote eieren
100 ml karnemelk (of: 50 ml melk + 50 ml yoghurt)
225 gram zelf rijzend bakmeel
1/2 theelepel bicarbonate of soda

Verwarm de oven voor op 180 graden. Mix de boter, suiker, eieren, karnemelk en vanille en voeg er voorzichtig de bananen aan toe. Als deze ingrediënten goed zijn gemengd, voeg dan het meel, de bicarbonate of soda en naar smaak een snufje zout toe. Bak de taart in een springvorm van ca 22 cm gedurende 55 minuten in de oven op 180 graden.

Voor het glazuur:

90 gram cream cheese
45 gram gesmolten boter
200 gram poedersuiker
1 1/2 theelepels citroensap

Mix de cream cheese en de zachte boter tot een romige massa. Voeg hieraan beetje bij beetje de suiker toe. Voeg vervolgens al roerend de citroensap toe en verdeel de glazuur over de afgekoelde taart.

Vijgen

Op een regenachtige doordeweekse avond in de zomer, te nat om buiten te zijn en niets op televisie, las ik in het tijdschrift JAN een heerlijk recept met vijgen. De foto die erbij geplaatst was toonde bordjes smakelijke rucola en mooie robijnrode vijgen. Waarom eet ik eigenlijk nooit vijgen? Vroeg ik me af. Waar koop je ze? Welk seizoen? Mijn vragen werden al snel beantwoord, toen ik de volgende middag over de Albert Cuyp liep. Ik vond er fluweelzachte verse vijgen, voor het luttele bedrag van 1 euro per vier. Hiervan heb ik een heerlijk voorgerecht gemaakt:

50 gram rucola
50 gram percorino (parmezaan of geitenkaas kan ook)
1 zure appel
100 gram serranoham of parmaham
4 rijpe vijgen

Snijd de vijgen in dunne plakjes, de appel in kleine dunne reepjes en rasp de kaas grof. Verdeel de sla over de borden, waarna je de andere ingedienten verdeelt. C'est ca!

Ik heb dit recept gebruikt voor twee personen, maar dan heb je een ruim voorgerecht. Ik heb geen dressing, azijn, peper of zout gebruikt. Dit kan je natuurlijk toevoegen, maar de ingredienten zijn vanzichzelf zo smaakvol dat je met enige toevoeging makkelijk de plank misslaat...

Bicarbonate of soda

In de meeste Engelstalige recepten komt het voor: bicarbonate of soda. Ook wel bekend als dubbel koolzure soda of baking soda. Het wordt onderandere gebruikt in bakpoeder als rijsmiddel. Het is te koop bij de meeste toko's, van verschillende etnische achtergronden of bij een expatwinkel. Onder de naam zuiveringszout is het gewoon te koop bij drogist en apotheek. Ik dacht eerst wel: pff moet ik dat gaan kopen voor die ene theelepel... Maar het is eeuwig houdbaar en komt steeds weer in Engelse en Amerikaanse recepten terug. Goed dus om ergens achterin je keukenkastje te hebben staan!

Muffins

Bij muffins denk ik aan pure verwennerij, aan een Engelse High Tea, een uitgebreide picknick of in de stad met een grote mok thee even stoom afblazen. Toen ik eenmaal zelf begon muffins te maken, ontdekte ik hoe kinderlijk eenvoudig het eigenlijk is... Je kunt daarnaast eindeloos varieren, en bijna alle soorten fruit die op de fruitschaal liggen te verpieteren erin verwerken. In mijn geval betrof het een rijpe banaan....

Muffins met bananen en walnoten (ca 10 stuks)

75 gram suiker
200 gram bloem
1 theelepel bakmeel
1 theelepel bicarbonate of soda
1 zakje vanillesuiker

75 gram zeer zachte boter
200 ml karnemelk (of 1 deel melk en 1 deel yoghurt)
1 ei
1 rijpe banaan
100 gram gehakte walnoten


Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd de banaan in hele kleine stukjes, of prak deze. Mix de natte ingredienten in een ruime beslagkom goed door elkaar. Meng in een maatbeker de droge ingredienten. Doe de banaan, de natte ingredienten en de walnoten in de beslagkom en roer ze met een houten lepel in een paar slagen luchtig door elkaar.
Verdeel het beslag over de muffinvormen en plaats deze in het midden van de voorverwarmde oven. Bak het geheel in 15 a 20 minuten goudbruin.


NB: Een (siliconen) muffinbakplaat is natuurlijk erg handig, maar niet noodzakelijk. Cakevormpjes zijn ook goed te gebruiken. Omdat ik zelf een vrij kleine oven heb en daar geen plaat voor 12 muffins in past, heb ik siliconen cakevormpjes. De muffins zijn er makkelijk uit te halen en passen in elke oven!

Welkom!

Welkom op mijn blog! Na het bezoeken van talloze prachtige culinaire websites, en het likkebaardend doorbladeren van kookboeken voorzien van glanzende foto's, besloot ik zelf ook maar eens een verlekkerend weblog te maken over wat mij bijzonder bezighoudt: koken en eten.